قصه ايران، پيچ تاريخي، و روايت ملي |
فرستنده بامشاد در تاريخ
28 فوريه 2025 ساعت 9:01 بعدازظهر
محل اقامت: دانمارک تاريخ عضويت: 05 آگوست 2004 تعداد ارساليها:
1011
 مشخصات  جستجو
 نقل قول
|
قصه ایران
پیچ تاریخی
و روایتی ملی برای گذر از این گردنه
✍🏻 همایون افتخاریان نیا
کدام بهانه باید ما را در کنار هم قرار دهد؟
چه چیزی اشتراکات ما را به هم شیرازه می‌بندد تا دارای یک روایت ملی و ناخودآگاه برای با هم بودن و تداوم خلق قصه ایران باشیم؟
دست کم از عصر صفوی به این سو،گفتمان مذهب شیعه و تعریف هویت ما ایرانیان با توسل به خلق مفهوم جدید و متفاوتی از اسلام،به واسطه وجود دیگری(اهل تسنن) و ایجاد حس تعلق به این گفتمان،نقش بسزایی در ایجاد همبستگی میان اکثریت ایرانیان و حفظ موجودیت کشور داشته است،چنان که آذربایجان بیش از آن که به واسطه تاریخ و فرهنگ مشترک در کنار ما مانده باشد،بیشتر به دلیل تعلق به مذهب شیعه،عثمانی ها را به چشم بیگانه و غیرخودی دید،در کنار دیگر اقوام ایرانی سرسختانه جنگید و در مام میهن باقی ماند،در جنگ های ایران و روس نیز هر گاه حکومت به تنگنا می افتاد با اشاره ای از سوی مراجع شیعه به مردم،زنان طلای خود را برای پیروزی لشگر اسلام تقدیم می‌کردند یا برای مبارزه با استعمار انگلیس با یک جمله میرزای شیرازی، قلیان ها در در بیخ گوش ناصرالدین شاه میشکست......
این اتوریته و نفوذ کلام تا صد سال بعد و تا سالهای جنگ هشت ساله ایران با عراق نیز تداوم داشت تا جایی که بسیاری از ایرانیانی که به مصاف ارتش عراق می‌رفتند با سربند یازهرا و به عشق کربلا،بی هراس از مرگ، پا بر روی مین میگذاشتند،البته این مثال ها نافی وجود انگیزه های ملی گرایانه در بسیاری از ایرانیان در دفاع از موجودیت و تمامیت ارضی کشور بر پایه اشتراکات تاریخی،نژادی،زبانی و....،نیست اما مراد آن است که به نقش قابل توجه مذهب شیعه در خلق روایت ملی و حفظ انسجام کشور در گذشته و جای خالی آن در عصر کنونی توجه شود،نقشی که با تضعیف این گفتمان و روایت در ۴۶ سال گذشته به دلیل ابزار قرار دادن آن در سیاست، دیگر قابل ایفا نیست....
مراجع تقلید شیعه دیگر نفوذ کلام پیشین را ندارند،مساجد دیگر پایگاه جهت دهی به افکار و بسیج توده نیستند و دیگر کمتر کسی وجوه شرعیه می‌پردازد و می‌توان گفت این جریان و روایت از حیز انتفاع ساقط شده است،این در حالی است که ایران کنونی به لحاظ معیارهای توسعه سیاسی و اجتماعی نیز در شرایط مطلوبی به سر نمیبرد و برای نمونه احزاب با سابقه سیاسی یا جامعه مدنی مستحکمی برای خط دهی به توده ها،حفظ سامان سیاسی و نظم اجتماعی وجود ندارد...
در این شرایط چه گفتمانی باید با خلق یک روایت ملی ما را به هم پیوند دهد؟
کدام نهاد یا مرجع می‌تواند اشتراکات تاریخی،فرهنگی،مذهبی،نژادی،زبانی و....ایرانیان را به هم پیوند زده و نمایندگی کند تا در این شرایط خطیر که بسترهای فروپاشی مثل فقر،اختلاف طبقاتی،بی اعتمادی عمومی و... بیش از هر زمانی فراهم است،در صورت خلأ قدرت،کیان کشور به خطر نیافتد؟
در اینجا میراث و سنت های تاریخی مثل پادشاهی را باید بار دیگر مور توجه قرار داد و از چنین سرمایه ای غافل نبود،آن هم در شرایطی که رضا پهلوی به عنوان وارث این میراث،به لحاظ میزان سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی در وضعیتی مطلوبی به سر می‌برد و شخصا داعیه دار رهبری ایران برای گذار از این پیچ تاریخی و رسیدن به ساحل امن (برگزاری رفراندوم و استقرار دولت نوین) است.
هم میهنان گرامی!
ایران در این بزنگاه تاریخی،بیش از هر زمانی از خلأ گفتمان و عدم وجود یک روایت ملی برای همبستگی رنج می‌برد و در این شرایط نباید از اندوخته ها و سرمایه های تاریخی غافل بود!
گرگ ها خوب بدانند که در این ایل غریب
گر پدر مُرد،تفنگ پدری هست هنوز
گرچه مردان قبیله همگی کشته شدند
توی گهواره چوبی،پسری هست هنوز!
@iranazadvaabad
منبع:
https://t.me/iranazadvaabad/19693
|
|
برای ارسال پاسخ به اين مورد بايد
وارد شويد
برای استفاده از تالار گفتمان بايد عضو شويد
|
|
|
|
| |
|
جستجو
|
![[ Yahoo! News Search ]](https://us.yimg.com/i/yahootogo/ytg_news.gif)
|
