Welcome to Online Film Home
Home :: Film News :: Find a Birthday :: Dark version :: Persian Weblog :: Forum :: Contact
  تالار گفتمان بحث آزاد تالار گفتمان بحث آزاد

 خوش آمديد مهمان                                 عضو شويد  وارد شويد جستجو  فهرست اعضای تالار

  تالار
  فيلم و سينما

نسخه مناسب چاپ ارسال ج1608;ابيه  ارسال موضوع جديد

موضوع آيا زندگي دوباره واقعا «نرمال» مي‌شود؟ نيويورک تايمز
فرستنده بامشاد در تاريخ 29 دسامبر 2020 ساعت 12:10 قبل ازظهر  
محل اقامت: دانمارک   تاريخ عضويت: 05 آگوست 2004   تعداد ارساليها: 885   مشاهده ی مشخصات بامشاد مشخصات  جستجوی ارساليهای ديگر بامشادجستجو نقل قول ارسالی بامشادنقل قول
آيا زندگي دوباره واقعا «نرمال» مي‌شود؟ اصلا درست و بجاست که برگرديم به همان رويه‌ي قبل يا نه؟

فرناز سيفي
از صفحه تلگرام خواهر شکسپير

روزنامه‌ي نيويورک‌تايمز در انتهاي اين سال ميلادي پرونده‌اي را منتشر کرده و سوالي کليدي از متخصصان پرسيده که آيا زندگي دوباره واقعا «نرمال» مي‌شود؟ اصلا درست و بجاست که برگرديم به همان رويه‌ي قبل يا نه؟

يکي از يادداشت‌هاي اين پرونده را کيم بروکس نوشته که به تازگي کتاب خاطراتش درباره‌ي تجربه‌ي مادري در آمريکا منتشر شده و تعريف و تمجيد منتقدان را برانگيخته است. بروکس به درستي مي‌نويسد که فمينيسم در سال 2020 نتوانست از زنان محافظتي کند. وقتي پاندمي به راحتي توانست پيشرفت‌هاي سه‌ دهه‌ي گذشته براي برابري جنسيتي را به باد فنا دهد، بايد از خودمان بپرسيم که اصلا اين دستاوردها چقدر واقعي (و ماندگار) بودند؟ تمام آمار درباره‌ي وضعيت زنان (از بيکار شدن و خانه‌نشيني گرفته، تا خشونت‌ خانگي، تا چندبرابر شدن مسئوليت زنان در خانه) هولناک شد. تازه رسيديم به آن معضل اصلي: معضل اصلي اين است که اصلا کلي از اين «پيشرفت‌ها» واقعي نبود، حباب بود و از اساس بر مبنايي غلط: بر مبناي موفقيت و پيشرفت شخصي، بر مبناي قرائتي از فمينيسم که به دنبال «خانم مدير شدن» و درآمدهاي 6رقمي است. فمينيسمي که زنان بايد عين اسب بدوند و «اسوه» باشند: هم‌زمان در شغل موفق باشند، همسر نمونه، مادر نمونه‌ که يکي دو بچه‌ را بزرگ مي‌کند، در مدرسه‌ي بچه‌ها فعال است، سر و وضع آراسته دارد و ... براي همه‌ي اين‌ها فقط بايد به خودشان اتکا کنند. انگار که براي هيچ‌کدام اين‌ها نظام حمايتي واقعي نبايد وجود داشته باشد و همه فقط منوط به جانفشاني و سخت‌کوشي زن است! پاندمي نشان داد اين حباب چقدر شکننده است و تا اوضاع قمردرعقرب مي‌شود چه ساده اين عرش خيالي را از زنان پس گرفته و آن‌ها را دست‌تنها مي فرستند کنج خانه تا بچه‌داري کنند و بسابند!

بروکس به واقعيتي اشاره مي‌کند که همه از دولت‌ها گرفته تا فمينيست‌ها مدت‌هاست مي‌دانند اما زير فرش پنهان مي‌شد: در دوران کرونا، آمار مرگ نوزادان و از دست دادن بچه در3ماه آخر بارداري در آمريکا از هميشه کمتر شد. چرا؟ چون زنان براي اولين‌بار توانستند واقعا دوره‌ي بارداري را در خانه بمانند، سرکار نباشند و گرفتار زايمان زودرس نشوند. ولي اين اتفاق مهم را کسي به روي مبارکش نمي‌آورد، چرا؟ چون اگر اين واقعيت را بپذيريم، بعدش بايد اين يکي واقعيت را هم بپذيريم که مسابقه‌ي دويدن زنان براي «موفقيت» چه آسيب‌زا است و تهي. بعد بايد دولت تن بدهد که براي تمام زناني که مي‌خواهند مادر شوند، اين شرايط را فراهم کند که مرخصي زايمان طولاني داشته باشند و بتوانند آخر بارداري و چندين ماه اول تولد بچه را در خانه باشند، بدون نگراني از دست دادن شغل و درآمد.

خير! ما نبايد به آن فمينيسم مين‌استريم پوچ و تهي با محوريت «موفقيت و پيشرفت» و توهم عجيب پابرجايي به اسم کارايي «خانواده‌ي هسته‌اي» برگرديم که همه‌ي بار بر دوش زنان و درنهايت تا حدي تک‌مرد خانه است و بس. درسي اگر هست ياد گرفتن هرچه بيشتر از از زنان اقليت نژادي و مهاجر در آمريکا است که سال‌هاست باهمستان‌هاي گروهي خود را راه انداخته‌اند و نظام حمايتي خودشان را براي اين‌که بچه‌ها را در کنار هم بزرگ کنند، هواي هم را داشته باشند و کمک حال هم باشند. اين نکته‌اي است که فمينيست‌هاي اينترسکشنال مدت‌هاست مي‌گويند اما در طبل و بوق جريان غالب فمينيسم سفيدپوستي، به منادي‌گري کساني چون شريل سندبرگ، شنيده نمي‌شد. فمينيسمي معيوب با دروغ «سوپر مام» که موهايش را «پرفکت» براشينگ کرده، يک گرم چربي اضافه ندارد و با پاشنه‌ي 10سانتي همه‌ي روز کار مي‌کند و جلسه مي‌رود و بچه‌داري مي‌کند.

زنان را درگير رقابت‌هاي پوچ مردانه‌ي خود براي «بالا رفتن از نردبان موفقيت» نکنيد. زني که مي‌خواهد مادر شود و در خانه بماند، به اندازه‌ي زني که بچه نمي‌خواهد و برايش شغل و حضور اجتماعي اولويت دارد، هردو به يک اندازه مهم‌اند و نياز به نظام حمايتي کارآمد دارند که در راستاي خواسته‌شان له نشوند و تنها نباشند. زنان بايد واقعا پشت هم بايستند، باهمستان‌هاي واقعي و معنادار و حامي خود را داشته باشند و دست از مشارکت در اين نظام طبقاتي تباه که مردسالاري تعريف و تحميل کرده بردارند. درس همين است: بيرون از اين سيستم و چارچوب از پيش تعريف‌شده بيانديش و عمل کن و گول اين «موفقيت‌هاي» سطحي و چهارتا زن آن بالا را نخور. حتي اگر هزاران زن هم در اين سيستم مدير شوند، در واقعيت چيزي تغيير نمي‌کند و رهايي جمعي زنان رخ نمي‌دهد. و آخرش همه‌ي اين «دستاوردها» به يک ويروس بند است تا برباد برود.
@FarnazSeifi

برای ارسال پاسخ به اين مورد بايد وارد شويد
برای استفاده از تالار گفتمان بايد عضو شويد

ارسال جوابيه  ارسال موضوع جديد


 
جستجو
جستجوی فيلم، کارگردان، بازيگر..:

fa en


سايت های سينمايی!
 

Find a birthday!


پيوندها
 
مجله ۲۴
آدم برفی ها
دیتابیس فارسی فیلم های سینمایی
کافه سينما
سينمای ما
سينمای آزاد
 

اخبار روز ايران

[ Yahoo! News Search ]

Search Yahoo! here
 
 [ Yahoo! ]



options