Welcome to Online Film Home
Home :: Film News :: Find a Birthday :: Dark version :: Persian Weblog :: Forum :: Contact
  تالار گفتمان بحث آزاد تالار گفتمان بحث آزاد

 خوش آمديد مهمان                                 عضو شويد  وارد شويد جستجو  فهرست اعضای تالار

  تالار
  فلسفه‌ و هنر

نسخه مناسب چاپ ارسال ج1608;ابيه  ارسال موضوع جديد

موضوع نشانه‌ها و «هما»‌ی سعادت منزوی و دیریاب
فرستنده سپهر شيراني در تاريخ 25 فوريه 2024 ساعت 3:51 بعدازظهر  
محل اقامت: Iran   تاريخ عضويت: 02 فوريه 2024   تعداد ارساليها: ۶۱   مشاهده ی مشخصات سپهر شيراني مشخصات  جستجوی ارساليهای ديگر سپهر شيرانيجستجو برويد به صفحه خانگی سپهر شيراني سايت نقل قول ارسالی سپهر شيرانينقل قول

از صفحه نلگرام سرخ سیاه

.
من نشانه‌ها را دوست دارم چون نشانه‌ها از اعماقِ میل‌ها، آرزوها و رویاهای یک ملت می‌آیند. «هما»‌ی منزوی، دیریاب و رام‌نشدنی در ارتفاعات طالقان دیده شد.



بی‌شک هما و سیمرغ نمادین‌ترین پرنده‌گان فرهنگ ما هستند که اولی واقعیتی تاریخی دارد و دومی افسانه‌ای. هما در ادبیات حماسی و عرفانی ایران مقامی بلند دارد و بر درفش لشگر ایران باستان شمایل‌اش حک بوده و در باد می‌وزیده. هما در همه‌ی زمان‌ها ناپیدا و دیریاب بوده و نشانه‌ای به خوشی. او فٓر قدرت جمشید را با خود دارد و از مغز استخوان تغذیه می‌کند. در ادبیات عرفانی تغذیه‌‌ی او نشانی‌ست از استغنای‌اش. در این باور او شکار نمی‌کند و در عین‌حال گوشت فاسد نمی‌خورد بلکه با کمترین زنده و در اوج است.

هرچند در ایران باستان استخوان محلِ استقرار جان بوده و مرغ استخوان‌خوار حاملِ جانِ رفته‌گان. سال‌های طولانی تراوشات ضدایرانی تلاش کردند ملت را از حافظه‌ی سرخوش‌کننده‌ی اساطیری‌شان تهی کنند. اسلام‌گرایانِ ضد ایران و مارکسیست‌های ضد وطن در این اتفاق با هم مشارکت داشتند. آن‌ها تخریب شاه‌نامه، مفاهیمی چون جشن‌های باستانی و هرچه را به هویت کل ایران و اقوام‌اش مربوط می‌شد پیشه‌ی خود کردند. هر که از تاریخ گفت برچسبِ «واپس‌گرا» و «متحجر» خورد. حضرات مارکسیست از «فرشته‌ی تاریخ» پل کلِه آویزان ماندند اما «هما» تخدیر بود و هرچه نشانی از وطن و فرهنگ داشت... اما در این سه روز که فیلم این مرغ اساطیری پخش شده و واکنش‌ها را می‌بینم شادم که اتحاد ناخوب این دو جریان چندان موفق نبوده. قطعن هیچ پرنده‌ای سرنوشتی را تغییر نمی‌دهد اما نشانه‌ها هستند تا ناظران‌شان با کمک آن‌ها به گذشته و تاریخ‌شان متصل شوند. فریم بالا یک همای امروزی‌ست و آن‌سو همایی که سرستون تخت‌جمشید شده. چه چیزی سعادت را به ارمغان می‌آورد. پاسخ اش در عکس وجود دارد «تاریخ» و تکیه‌زدن به فهم آن. سعادت در فهم است، در شعوری که نشانه‌ها و نمادها برای ما می‌سازند.

هما تاریخ ادبیات و فرهنگ و جان ماست چون نیک بنگری ملتی چون ایران هیچ‌گاه در اوج سختی از هم نپاشید و این محتوم است. مرغی که استخوان می‌خورد و سالی یک تخم می‌گذارد و هیچ‌کس از خلوت‌اش آگاه نیست روحی‌ست تاریخی که می‌توان به بهانه‌ی او شاد شد. مانند سفره‌‌ماهی افسانه‌ای رود راین که می‌گویند حافظه‌ی برلین است و ناپیدا. پس هر ملتی به افسانه‌هایی نیاز دارد تا خود را از نو نظاره کند و ازقضا هما در بهترین زمان خود را نشان داد. در اوج ابتذال و غمی که هزاران هزار عزیز را از وطن و در وطن دور و غریب کرده. «هما» هست و این یعنی ما تنها نیستیم...
@sorkhesiah

از صفحه نلگرام سرخ سیاه



سپهر شيراني اهل زاهدان 18 ساله دانشجو قتل در اثر شکنجه آتش به اختياران

برای ارسال پاسخ به اين مورد بايد وارد شويد
برای استفاده از تالار گفتمان بايد عضو شويد

ارسال جوابيه  ارسال موضوع جديد


 
جستجو
جستجوی فيلم، کارگردان، بازيگر..:

fa en


سايت های سينمايی!
 

Find a birthday!


پيوندها
 
مجله ۲۴
آدم برفی ها
دیتابیس فارسی فیلم های سینمایی
کافه سينما
سينمای ما
سينمای آزاد
 

اخبار روز ايران

[ Yahoo! News Search ]

Search Yahoo! here
 
 [ Yahoo! ]



options