از صفحه اينستاگرام ميم. يزدانی خرم

شیخِ اعدام...
صادق خلخالی چند ساعت بعد اعلام پیروزی انقلابیون مامورِ محاکمه‌‌هایی شد که امروز بسیاری از آدم‌هایی که حتا آن روز نزدیک‌تش بودند سعی می‌کنند از آن تبری جوینند. بیست‌و‌چهارم ساعت از مامورشدن‌اش نگذشته بود که کشتن را شروع کرد و چند ماه با نهایت سرعت و ممارست ادامه‌اش داد. تا اینکه مصطفا چمران و بهشتی و چند نفر دیگر توانستند او را از این مسند پایین بکشند ولی دیگر تعداد اعدام‌ها بیش از تعداد روزهای تصدی‌گری او شده‌بود. ازجمله‌ی گروه‌های حامی او توده‌ای‌ها بودند که اعتقاد داشتند «خون» متضمن انقلاب است. هم‌چنین تندروهای تازه‌آمده که فقط به انتقام می‌اندیشیدند. خلخالی مساله‌ای با بدبودن نداشت و آن را موهبت و وظیفه‌ی الهی خود می‌دانست. مردی ساده‌لوح و قسی‌القلب که تا آخرین روزهای زنده‌بودن‌اش به کرده‌های‌اش باور داشت. اعدام نظامیان و چهره‌های دوران پهلوی دوم فقط بخشی از کارهای او بود و بسیاری نیز به ‌دلیل اعتیاد، فروش مشروب، تن‌فروشی و... بی‌جان شدند. شیخ شب و روز نداشت و هیچ توصیه‌‌ای را نمی‌پذیرفت. آیت‌الله طالقانی که به‌شدت مخالف او بود توانست به برخی کمک کند تا جان به در ببرند و از کفِ این شیخ بگریزند ولی او توقف‌ناپذیر بود. ممکن است برخی بگویند باید «شرایط زمانه» را در نظر گرفت و شور و هیجان را. اتفاقن باور دارم در این شرایط است که باید خویشتن‌دار بود در مقام قدرت‌دار. واتسلاو هاول بعد سقوط چکسلواکی از دست کمونیسم عفو عمومی داد و بسیاری کمونیست‌های قدرتمند سابق را حفظ کرد چون می‌دانست یک ملت باید از تمام آدم‌های خود سود ببرد و خون نمی‌تواند آشتی‌ به ارمغان بیاورد. کشتن هویدا، نیک‌پی، جهان‌بانی، فرخ‌لقا پارسا و ده‌ها نام دیگر حالا به‌عنوان شتابِ انقلابی دانسته می‌شود (هرچند هنوز هستند کسانی که از خلخالی دفاع می‌کنند). خلخالی که مردی کم‌هوش بود چنان زخمی زد که حتا با در نظرگرفتن تمام جوانب هولناک و تراژیک است. مقایسه‌ی او با روبسپیر ژاکوپن انقلاب کبیر فرانسه که بسیاری را به گیوتین سپرده از اساس خطاست هم از نظر تاریخی، هم شخصیتی. خلخالی از رویه‌ی خود «لذت» می‌بُرد و به آن باور داشت. از تخریب مقابر ابایی نداشت و تک‌رویی و هرنوع عقلانیت. حالا او سال‌هاست مُرده و پوسیده اما کرده‌ و کردار او سنگین و خفه‌کننده بر حافظه‌ی چند نسل سنگینی می‌کند. مردی که انگار تحقیرهای جوانی و کودکی از او کسی ساخت که بتواند فرمان کشتن بدهد و به آن فخر کند. تبدیل‌شدن به خلخالی همیشه محتمل است. کافی‌ست جان دیگران را بی‌ارزش بدانیم و خون را از آن خود. صادق خلخالی مصداق نفرت بود.

از صفحه اينستاگرام ميم. يزدانی خرم

 

 

 

 

 

Vis dette opsl*g på Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Et opsl*g delt af m.yazdanikhorram (@m.yazdanikhorram)