محمد رسول‌اف: پایان حبس آغاز آزادی نیست

یادداشت محمد زسول‌اف پس از آزادی از زندان:

هنوز در مرخصی درمانی بودم که ساعتی پیش آزادی‌ام به من ابلاغ شد.

پس از دوهفته انفرادی در بند ۲۴۰ و ادامه بازجویی‌ها طی نزدیک به سه‌هفته‌ در بند ۲۰۹ و با انتقال به بند ۴ زندان اوین برای اجرای دو حکم حبس مانده از سال‌های ۸۸ و ۹۸ فرصت دیدار و هم‌نشینی با طیف وسیعی از چهره‌های برجسته علمی، سیاسی، محیط زیست، حقوقدانان، مترجم‌ها، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، معلم‌ها، فعالان سیاسی، مدنی، اصناف، زندانیان عقیدتی و... را پیدا کردم که از دانش و تجربه برخی از آنان آموختم.

با آغاز خیزش #زن_زندگی_آزادی در کنار هم‌بندان تا آنجا که مقدور بود از راه‌های ممکن اخبار و اطلاعات را دنبال می‌کردیم. تجربه مشاهده‌ی این شکوه از پشت دیوارهای بلند زندان ماجرای دیگری است اما خلاصه آن‌که همراه با هر رنج هموطنان گریستیم و با هر پیروزی شعله‌های امید در ما زبانه کشید.

اکنون گمانِ آزادی با من است. دیوارها دورتر شده‌اند و شاید به چشم نمی‌آیند که پایان حبس آغاز آزادی نیست و این راه دراز و دشوار است.

پ.ن: آن‌ها که از زندان بیرون می‌آیند می‌دانند قسمتی از خود را کنار همراهان و همبندان مانده در حبس جا می‌گذارند.
رهایی‌شان را آرزومندم.

منبع: https://www.iran-emrooz.net/index.php/news2/more/106268/