از اینستاگرام میم. یزدانی خرم
m.yazdanikhorram

آقای بهروز افخمی فرموده‌اید که «اتفاق‌های اخیر یک‌ نمایش زودگذر خیابانی بود» و چند نکته‌ی دیگر هم در این باره چاشنی کلمات‌تان کرده‌اید و احتمالن الان هم دارید از توهین‌هایی که به شما می‌شود «لذت» می‌برید.

شما ۶۶ سال دارید و بی‌تردید فیلمِ «شوکران» شما اثری تابوشکن بود در دهه‌ی هفتاد و حتا کمدیِ مفرحی چون «سن‌پترزبورگ» را در کارنامه دارید. می‌دانم بسیاری آدم‌ها وقتی به بخش‌هایی از «قدرت» نزدیک می‌شوند کاملن تغییر می‌کنند. من این اتفاق را بارها در برخی هم‌کارانِ روزنامه‌نگارم دیدم و البته تصمیم گرفتم پیوندم را با آن‌ها پاره کنم. اما تا حدی درک می‌کنم آدمی که پی معادلات قدرتِ سیاسی می‌رود آن هم در ایران باید بسیاری چیزها را در خود عوض کند. اما شما حتا با وجود این‌که نماینده‌ی مجلس هم شدید و در ستادهای انتخاباتی مختلف مشاوره دادید و گاه فیلم ساختید هیچ‌گاه نشان ندادید از هوش و شناختی سیاسی برخوردارید.

شما جای محکمی در سینمای ایران داشتید و ناگهان تبر برداشتید و خود را زخم‌آجین کردید. یک بار جشنواره‌ی «کن» را آلوده و متعفن دانستید، یک بار فرمودید «آبروی صنعت هوایی آمریکا» رفته بعد ماجرای هواپیمایی اُکراینی و هیچ‌گاه من ندیدم عذرخواهی کنید بابت آن سخنان و بارها نیز بی‌هیچ پایه، دلیل و خواسته‌ای نمک بر زخم دل‌ها و جان‌های مردم پاشیدید با کلمات‌تان.

آقای افخمی شما می‌توانید هر عقیده و باوری داشته باشید اما این‌که مجاز بدانید که برای رنج‌ها و تعَبِ دیگران نسخه‌های چنین بپیچید عینِ ناجوان‌مردی‌ست. من کلماتی را که برخی چهره‌های تندرویِ بی‌انصاف می‌نویسند می‌فهمم. «کسب‌و‌کارشان است» اما شما چرا چنین دست تطاول بر خود گشوده‌اید؟ این همه رخ‌دادِ تکان‌دهنده. این همه تصویر و صدا و اشک صرفن یک «نمایش» بود؟ من گمان می‌کنم از این‌که دیگران را بر خود تند کنید «حظ» می‌برید. وگرنه مگر شما جامعه‌شناسید؟ چه‌قدر فضا را درک کرده‌اید؟ این پافشاری بر «خودزنی» برای چیست؟ و از آن مهم‌تر چه عایدتان می‌شود؟ شما که هر زمان خواسته‌اید در تلویزیون، جشن‌واره‌ها و پروژه‌های آن‌چنانی حاضر بوده‌اید. رسمِ «آزاده‌گی» که شما هیچ‌وقت نتوانستید در فیلمی که درباره‌ی «تختی» ساختید و فیلم بسبار بدی هم هست توجه به زخم‌های جامعه‌ای‌ست که این همه اتفاق شگفت را در چند ماهِ گذشته تجربه کرد. این‌ها هم زودگذر است؟ بی‌اهمیت؟ کسی از شما درخواست هم‌دلی و آغوش‌گشادن ندارد ولی اقلن به‌عنوان‌ یک نویسنده از شما می‌خواهم «سکوت‌کردن» را تمرین کنید. نگاه کنید به آسمان شاید ارواحِ رفته‌گانِ امسال را ببینید که نگاه‌‌تان می‌کنند.

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by m.yazdanikhorram (@m.yazdanikhorram)

لینک: https://www.instagram.com/p/Cnz7NM2PNy5/?utm_source=ig_web_copy_link