قدم بعدي چيست؟

آرمان اميري @armanparian
https://t.me/divanesara/1576

- پرسش قديمي اگر «اين‌ها بروند چه کسي مي‌آيد؟» اين روزها کمتر شنيده مي‌شود؛ شايد از شدت خشم معترضان؛ و شايد به اين دليل که بسياري باور دارند اين پرسش، بيشتر ابزاري براي پوشش يک جور توجيه‌گري وضعيت فعلي است؛ با اين حال نمي‌توان انکار کرد که بخشي از جامعه هميشه اين دغدغه؛ اين يادداشت، هرچند هدف‌ش چيز ديگري است اما احتمالا پاسخي هم به همين پرسش کلاسيک خواهد داشت. فعلا به نظرم کار را مي‌شود از ابهام فراگيرتري در ميان معترضان شروع کرد: «قدم بعدي چيست؟»


 
اين متن بيشتر از اينکه تلاشي براي تحليل وضعيت، در معناي جامعه‌شناختي يا سنجش توازن نيروها باشد، بيشتر از فرمول خشک و اندکي مکانيکي «حالت‌بندي‌هاي منطقي» استفاده مي‌کند؛ هدف اصلي همين است که ما براي بررسي وضعيت بتوانيم به صورتي چهارچوب‌مند و حتي رياضي‌وار الگوهايي در نظر بگيريم و شرايط را تاحدودي پيش‌بيني کنيم.
 
نخستين حالت يا گزينه‌اي که مي‌توان براي وضعيت کشور تصور کرد اين است که حکومت امکان تاب‌آوري در برابر اعتراضات اخير را داشته باشد؛ اما اين گزينه بسيار زمان‌مند است. يعني بايد پرسيد تا چه مدت تاب مي‌آورد؟ يک ماه؟ شش ماه؟ پنج سال؟! مساله اينجاست که اين اعتراضات ريشه‌هاي بسيار عميق ساختاري دارند و تا زماني که اصل اين ريشه‌ها متحول نشوند تنها مي‌توان هر اعتراضي را تا نوبت اعتراض بعدي سرکوب کرد. اگر فراموش نکنيم در طول زمان بزنگاه‌هاي ديگري هم فرا خواهند رسيد (مثلا مرگ رهبران ارشد حکومت) آن وقت مي‌توان با حذف قيد زمان، به اين حکم قطعي رسيد که اين سناريو پايدار نخواهد بود و لاجرم دير يا زود به سود يکي از سناريوهاي بعدي (احتمالا سناريوي دوم) کنار خواهد رفت.

براي خواندن متن کامل يادداشت «اينجا کليک کرده» و يا از گزينه instant view استفاده کنيد.
https://telegra.ph/A395-10-28

کانال «مجمع ديوانگان»
@DivaneSara
اينستاگرام «مجمع ديوانگان»
.