اسلام تمام شد، نوبت ايران رسيده است! |
فرستنده شباهنگ در تاريخ
19 اکتبر 2020 ساعت 6:01 بعدازظهر
- ويرايشگر تالار
محل اقامت: ايران تاريخ عضويت: 08 مه 2004 تعداد ارساليها:
549
 مشخصات  جستجو
سايت
 نقل قول
|
اسلام تمام شد، نوبت ايران رسيده است!
https://t.me/divanesara/1022
آرمان اميري
@ArmanParian
...
امروز ديگر قاطعانه مي‌توان گفت روياپردازي فرامرزي اسلام‌گرايان شيعي به شکست انجاميده است. حکومتي که تمام برگ‌هاي خودش را صرف يک قمار منطقه‌اي کرد، حالا در وراي مرزهاي ايران شکست خورده و «چون برف آب خواهد شد». در اين ميان اما، جاي نگراني اگر باشد، در نابودي احساسات ميهن‌دوستانه ايرانيان است. فريادهاي «دشمن ما همينجاست، بيخود مي‌گن آمريکاست» فقط يک هشدار است. ميهن‌پرستان واقعي اگر بيش از اين تعلل کنند، بر سر عرق ملي و ميهني اين مردم نيز همان مي‌آيد که بر سر احساسات مذهبي‌شان آمد.
...
ترديدي نيست که کشور ما در معرض خطرات جدي امنيتي قرار گرفته، اما اين خطر از همان روزي آغاز شد که گروهي تصميم گرفتند ايران را به پاي روياي «امت شيعه» ذبح کنند. ما همان زماني در مسير سوريه‌اي شدن گام برداشتيم که پول ماليات ايرانيان را صرف تشکيل لشکريان چند مليتي کرديم تا بي‌حساب و کتاب از مرزهاي کشور عبور کنند و «سوريه‌اي شدن با چراغ خاموش» را رقم بزنند.
...
اگر يک موقعيت باشد که تمام رژيم‌ها، ولو شوروي کمونيستي با آرمان انترناسيونال، دست به دامان ناسيوناليسم و احساسات ميهن‌پرستانه شوند، در هنگامه يک جنگ نابرابر خواهد بود. حکومت برآمده از دل «انقلاب اسلامي» اما، دست‌کم در نخستين مواجهه با حمله نظامي رژيم بعث، چنان چنته‌اش از شور مذهبي پر بود که براي بسيج توده‌اي کفايت مي‌کرد و ترجيح داد چندان به رقيب ملي‌گراي خود عرصه ندهد. پس چه شد که چند دهه بعد از آن جنگ، کليدواژه‌هاي ملي‌گرايانه به اين وسعت به تريبون تبليغاتي نظام وارد شد؟
تقابل حکومت اسلامي جديد با هرگونه گرايش به ملي‌گرايي، صرفا يک واکنش به باستان‌گرايي افراطي پهلوي نبود. بغض و کينه اسلام‌گرايان انقلابي حتي ملي‌گراياني نظير مصدق را نيز هدف مي‌گرفت، چرا که روياي «امت اسلامي» از همان زمان در سر حاکمان جديد وجود داشت. همان رويايي که باعث شد «سپاه پاسداران انقلاب اسلامي» هرگز پسوند «ايران» به خود نگيرد تا پيشاپيش اعلام شود: مرزهاي اسلام‌گرايي شيعي قرار نيست به اين کشور محدود بماند.
سال‌ها بعد، آنان که فرياد مي‌زدند «نواده روح‌الله، سيدحسن نصراله»، صرفا پياده نظام يک جراحي سياسي در داخل نبودند. حقيقتي از پيش تقرير شده را عريان مي‌کردند که: مالکان و وارثان رژيم جديد، فصل مشترکي غير از «ايراني بودن» دارند. حقيقتي که به سادگي در لابه‌لاي سطور قانون اساسي نيز به چشم مي‌آمد، اما به مصداق حکايت لباس پادشاه، ما نمي‌خواستيم آنچه را که مي‌بينيم باور کنيم: «ايراني بودن» در قانون اساسي ما جزو شروط ولي فقيه به حساب نمي‌آيد!
در روياي تشکيل «هلال شيعي» بر بستر «محور مقاومت»، ايران صرفا به عنوان «ام‌القراي جهان شيعي» معنا مي‌يايد. رويايي که با سرعت پيش رفت، مرزهايش از عراق و سوريه و لبنان گذشت و حتي به شمال آفريقا و جنوب شبه‌جزيره عربستان نيز کشيده شد، اما خب، زه‌وار کار از جاي ديگري در رفت!
ده‌ها ميليارد دلار هزينه امپراطوري شيعي، شيره جان ايران را دوشيد و کف‌گير به ته ديگ خورد. کشورگشايي‌هاي شبه‌نظاميان شيعي نيز بالاخره با واکنش قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني مواجه شد. عربستان و اسرائيل پيش و بيش از هرکسي احساس خطر کردند. آمريکايي‌ها نگران دو هم‌پيمان خود در منطقه شدند؛ ترکيه هم روي خوشي به قدرت‌گيري رقيب سنتي‌اش نشان نداد. در نهايت، شراره‌هاي احساسات ضدايراني به خرمن بخشي از شيعيان منطقه نيز افتاد. طغيان مردم عراق اين باز از استان‌هاي شيعه‌نشين آغاز شد تا نشان دهد روياي امپراطوري با ملاط مذهبي چه شيرازه سستي دارد.
شکست‌ها که شروع شد، پرسش‌ها نيز شکل انتقادي به خود گرفتند. حاکميت به لاک دفاعي رفت اما اين بار چاه «احساسات مذهبي»، از پس چند دهه فشار اقتصادي و سرکوب‌هاي اجتماعي و اختناق سياسي چنان خشک شده بود که حتي بدنه وفادار را هم راضي نمي‌کرد. پس آنانکه زماني براي دفاع از مرزهاي کشور نيز فقط از شعارهاي اسلامي مايه مي‌گذاشتند، مجبور شدند حتي براي توجيه ابرپروژه «هلال شيعي» هم دست به دامن ناسيوناليسم شوند. حالا ديگر حتي سردارِ آن سپاهي که در اسم‌اش هم نامي از ايران به چشم نمي‌خورد و در حين سفر از سوريه به عراق ترور شده بايد به صورت «سردار ملي» به مردم معرفي شود.
کف‌گير احساسات مذهبي که به ته ديگ خورد، پروداگانداي حکومتي هر بحراني را به يک «مساله ملي» قلب کرد. کليدواژه‌ها حالا تغيير پيدا کرده‌اند: امنيت ملي، تماميت ارضي، خطر تجزيه، سوريه‌اي شدن و در يک کلام: همه ساکت، چرا که دشمنان «ايران» پشت دروازه هستند. سناريويي که در لحظاتي هم بارقه‌هايي از اثرگذاري در آن ديده شد و دست‌کم در سطح يک دسته‌ي عزاداري توانست اقشاري از جامعه را همراه سازد.
ترديدي نيست که کشور ما در معرض خطرات جدي امنيتي قرار گرفته، اما اين خطر از همان روزي آغاز شد که گروهي تصميم گرفتند ايران را به پاي روياي «امت شيعه» ذبح کنند. ما همان زماني در مسير سوريه‌اي شدن گام برداشتيم که پول ماليات ايرانيان را صرف تشکيل لشکريان چند مليتي کرديم تا بي‌حساب و کتاب از مرزهاي کشور عبور کنند و «سوريه‌اي شدن با چراغ خاموش» را رقم بزنند.
امروز ديگر قاطعانه مي‌توان گفت روياپردازي فرامرزي اسلام‌گرايان شيعي به شکست انجاميده است. حکومتي که تمام برگ‌هاي خودش را صرف يک قمار منطقه‌اي کرد، حالا در وراي مرزهاي ايران شکست خورده و «چون برف آب خواهد شد». در اين ميان اما، جاي نگراني اگر باشد، در نابودي احساسات ميهن‌دوستانه ايرانيان است. فريادهاي «دشمن ما همينجاست، الکي مي‌گن آمريکاست» فقط يک هشدار است. ميهن‌پرستان واقعي اگر بيش از اين تعلل کنند، بر سر عرق ملي و ميهني اين مردم نيز همان مي‌آيد که بر سر احساسات مذهبي‌شان آمد.
کانال «مجمع ديوانگان»
@Divanesara
https://t.me/divanesara/1022
آرمان اميري
@ArmanParian
اسلام تمام شد، نوبت ايران رسيده است!
|
|
برای ارسال پاسخ به اين مورد بايد
وارد شويد
برای استفاده از تالار گفتمان بايد عضو شويد
|
|
|
|
| |
|
جستجو
|
![[ Yahoo! News Search ]](https://us.yimg.com/i/yahootogo/ytg_news.gif)
|
