جمهوری اسلامی، یک مرحله تا سقوط

#محسن_رنانی

از صفحه تلگرام خوابگرد
https://t.me/khabgard/4200



محسن رنانی، اقتصاددان و استاد دانشگاه، در مقاله‌ای نوشته که جمهوری اسلامی «سه مرحله‌ی اول» از «رخداد سقوط» را طی کرده و مشخص نیست دیگر تا چه اندازه می‌تواند با «مقاومت، خشونت و امنیتی‌کردن جامعه» مانع تحقق آخرین مرحله‌ی سقوط شود.

او خطاب به حکومت هشدار داده که:
«باید بداند به ثبات کنونی اوضاع غره نشود و رجز نخواند، که فرصتش اندک‌تر از آنی است که گمان می‌کند. و بداند که حتا اگر با روش‌های سرکوب خشن این نسل را از نظر روان‌شناختی ناامید کند، این نسل به‌ مرحله‌ی امید وجودی رسیده و هر لحظه می‌تواند افق‌های امید‌بخش تازه‌ای را خلق کند».

رنانی در این مقاله که ۲۷ بهمن در وب‌سایتش منتشر کرده، گفته ابتدا در انتشار این متن که دو ماه پیش نوشته شده، مردد بوده و آن را برای محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین جمهوری اسلامی، فرستاده تا به علی خامنه‌ای برساند، اما پس از ناکامی ظریف در رساندن متن به خامنه‌ای، تصمیم گرفته آن را به‌صورت عمومی منتشر کند.

آقای رنانی نوشته است «این که ایران به‌سوی تجربه‌ی شیلی و آفریقای جنوبی برود یا به‌سوی تجربه‌ی لیبی و سوریه، ابتدا به رفتار حکومت بستگی دارد و پس‌ از آن به رفتار جامعه.»

به‌عقیده‌ی او، فرصت «اصلاحات از بالا» دیگر از دست رفته، اما هنوز امکان «انقلاب از بالا» وجود دارد: «پیش‌شرط موفقیتِ اصلاح از بالا، باورپذیر بودن نظام سیاسی است و اکنون نظامِ سیاسی باورپذیری خود را در ذهن بخش بزرگی از جامعه از دست داده است.»

او خطاب به حکومت هشدار داده که «باید بداند با ثبات کنونی اوضاع غره نشود و رجز نخواند، که فرصتش اندک‌تر از آنی است که گمان می‌کند. و بداند که حتا اگر با روش‌های سرکوب خشن این نسل را از نظر روان‌شناختی ناامید کند، این نسل به‌ مرحله‌ی امید وجودی رسیده و هر لحظه می‌تواند افق‌های امید‌بخش تازه‌ای را خلق کند».

به‌تعبیر رنانی، «مهم‌ترین کاری که جنبش مهسا کرد، واردکردن نظام به مرحله‌ی سقوط نمادها بود. در میان پانزده دستاورد تاریخی جنبش مهسا، سقوط نمادها فراگیرترین و فوری‌ترین دستاورد بود».

به‌نوشته‌ی او، «در یک کلام،‌ اهمیت و احترام نمادهای حکومتی در ذهن و دل بخش بزرگی از مردم فروریخته است. نمادهایی که در قلب‌ها نباشند، بر دیوارها هیچ ارزشی ندارند. هم‌اینک در جنگ نمادها، حکومت بازی را واگذار کرده است».

رنانی اصلی‌ترین نشانه‌ی ورود یک نظام به مرحله‌ی چهارم و آخرِ سقوط را به این صورت توضیح داده که «سیستم وارد مرحله‌ی رفتارهای کاریکاتوری می‌شود،‌ یعنی شروع می‌کند فعالیت‌های شکست‌خورده‌ی قبلی خود را دوباره با نام دیگری و به شکل‌ دیگری از سر بگیرد».

محسن رنانی شاخص این دوره را کاهش هم‌زمانِ «کنترل‌پذیری» سیستم بر اوضاع و کاهش «انعطاف‌پذیری»‌اش عنوان کرده و نوشته «شواهد فراوانی حاکی است که اکنون نظام به صورت آشکار این ویژگی‌ها را از خود بروز داده است».

او با این حال افزوده این‌که «سقوط نهاییِ ساختار کی رخ خواهد داد، بستگی به حوادثی دارد که فراوان‌اند اما اکنون نمی‌توان پیش‌بینی کرد که کدام‌یک و دقیقاً چه زمانی رخ‌ می‌دهند».



#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
@KhabGard

کاملِ این مقاله‌ی ۵۵۰۰ کلمه‌ای را از طریق زودبین بخوانید.👇

يا در اين لينک:
https://www.iran-emrooz.net/index.php/politic/more/106336/