ققنوس. سروده شاعر لهستانی

ایولینا ماریا بوگایسکا-جاورکا. ترجمه فرزانه دُرّی

آن شب که ستارگان درخشیدند،
و درخشش نقره رنگ آنها،
از تمامی لایه های محافظ عبور کرد،
من مُردم،
اما دوباره زاده شدم تا زنده بمانم
آتش درد دیگر از سوزاندن باز مانده است،
و ترس و وحشت به خاکستر بدل شده است،
و روزی نوین آغاز شده است، من دگرگون شده ام.

Phoenix. by © Ewelina Maria Bugajska-Javorka

That night when the stars brightened,
And the sheen of silvery glow,
Pierced all protective layers,
I died,
But I was born again to be alive,
The fire of pain has stopped smoldering,
And fear has turned into ash,
And become new today, different I.

:::::::

یک فنجان قهوه
سروده شاعر لهستانی ایولینا ماریا بوگایسکا-جاورکا. ترجمه فرزانه دُرّی

یک فنجان قهوه از من و تو یک زوج می سازد،
زیرا عمیق ترین رازهای ما را می داند،
عطر تشنگی مرا
با جوهره میل و اشتیاق تو در هم می آمیزد،
و طعم اشک های تلخ و شیرین
در آن ته نشین می شود،
این یک رؤیای همیشگی بر جای می ماند.

در نیمه‌ی راه
سروده شاعر لهستانی ایولینا ماریا بوگایسکا-جاورکا. ترجمه فرزانه دُرّی

یکدیگر را ملاقات خواهیم کرد
چشم در چشم هم نگاهی به یکدیگر می افکنیم
و آنگاه آغاز رویداد همه چیز خواهد بود.
ما شادی ها و اندوه هایمان را
با هم تقسیم می کنیم
و در کنار هم فردایی نیکوتر را
به انتظار خواهیم نشست.

مدرسه زندگی
سروده شاعر لهستانی ایولینا ماریا بوگایسکا-جاورکا. ترجمه فرزانه دُرّی

فراز و نشیب ها،
ارزشمند ترین آموزه های مدرسه زندگی هستند،
دیدن پستی و بلندی ها، تیرگی ها و روشنایی ها
و گذار از میان مرداب ها از اهمیت ویژه ی خود را دارد،
چرا که بدون آنها من خاکی بایر بیش نخواهم بود.
سطحی نرم چون خاکستر را استحکام کافی نیست،
تا زندگی را با عزت و شرافت زیست کنم.