وقتش رسیده است.

سروده فرزانه دُرّی

وقتش رسیده است
با هم یکی شویم.

فصل یگانگی است
وقتش رسیده است، از خود سفر کنیم.

وقتش رسیده است،
همراه و همصدا با یکدگر شویم
تا راهیان سپید سحر شویم.

در رنج مادران از قتل غنچه ها
هرچند ما شکسته ایم و دل از ما شکسته تر
شب را به بند کشیده و از باور شکست
تا صبح روشن پیروز پرکشیم
زین روزها که قامت ما را خمیده کرد
با هم به سرفرازی و همراه بگذریم؛
این قتلگاه گود
این چاه بی ته قتل و شکنجه را
بر گور بی نشانه ی تاریخ بسپریم.

وقتش رسیده است
همراه و همصدا و به پیمان یکدگر
چونان سیاوُشی
روی در روی سیاهی فتنه گر
با عشق دلفروز
خیل سپه کنیم.

ما لاله های دامن البرز
ما داغ پرفروغ، بر جان آتشیم
آیینه دار میهن ایران
میراث دار عهد جوانان و ملّتیم.

وقتش رسیده است
این روضه خوان پیر را
کز سرزمین کاوه و زرتشت
ویرانه های درد مکرّر بنا نهاد
از منبر خشونت و سرکوب
پایین بیاوریم..

وقتش رسیده است
زآتش گذر کنیم
از این کویر خشک
جنگل بپا کنیم
وقتش رسیده است؛
با هم یکی شویم.

وقتش رسیده است.

Copyright © Farzaneh Dorri 2022