بله، شما عصبانی هستید!


محمد نوري زاد

فیلم خوب و هوشمندانه و در نوع خود جسورانه ی "من عصبانی نیستم" به کارگردانی رضا دُرمیشیان، آنچنان مظلومانه از گردونه ی اعتنای دست اندرکاران سینما و ارشادگران حکومتی کنار انداخته شد که آه و آسیبش حالا حالاها گریبان سینمای ما را رها نخواهد کرد. من این فیلم را دیدم. که برای جوانی مثل رضا دُرمیشیان یک جهش بلند و برای سینمای ایران یک آزمون بشمار می رود.


این فیلم را اگر ریز ریز هم بکنند، ازحیثیت کارگردانش چیزی که کم نمی شود، برقدر وقیمت او افزوده خواهد شد. منتها با کنارگذاردن جبارانه ی این فیلم ازگردونه ی اعتنا، برای سینماگران و صاحبنامان این عرصه و آینده ی سینمای ایران خسارت بزرگی ثبت می شود که شاید به این زودی ها ترمیم آن میسرنگردد.

اهالی سینمای ما دیشب به راحتی نشستند وقربانی شدن اثرهنری یک جوان هوشمند را تماشا کردند و بجز یکی دو جوان آنهم درلفافه ی سخن، آنهم در انتهای اختتامیه، کسی دم برنزد و سخنی به اعتراض برنیاورد. فضای حاکم براختتامیه آنچنان خفه و ناجور بود که مرتب ازجانب صدا وسیما سانسورمی شد. و این نشاندهنده ی این بود و این هست که حاکمان ما مطلقاً به هنرمندان اعتماد ندارند و هردم احتمال می دهند یکی ازآنان گریبان بدرد و سروصدایی بکند. واین که: حاکمان و آخوندهای سینماگریزما چقدر ازهنرمندان مستقل عصبانی هستند.

ایکاش یکی ازنام آوران سینما – آنجا که برای گرفتن جایزه اش می رفت – رسماً به این نگرش اعتراض می کرد و جایزه اش را به رضا دُرمیشیان تقدیم می کرد. ایکاش یکی ازپشت تریبونی که دراختیارش بود، به نرمی دم گوش وزیرارشاد پچ پچ می کرد و به او می فهماند این مسیر، جزبه قهقرا نمی انجامد. من این نوشته ام را به رضا دُرمیشیان تقدیم می کنم.

محمد نوری زاد
بیست و سوم بهمن نود و دو - تهران


نظرات منتقدين سينمايی ديگر در باره اين فيــــــــلم:

***************************
عصبیت جاری بر فیلم، حالِ بد آدم‌ها و ساختار مدرن اثر، هیچ‌کدام فِیک نیست. اصل است. بومی...؛ و درعین‌حال تصویری دقیق از امروزمان برای آن‌ها که دنبال سندی از این زمانه‌اند. فیلم، جوانانه است و در جشنواره‌ای که نه تلخی حُسن است و نه جوانی (بس که مکرر است و قلابی)، از هر دوی این مشخصه‌ها امتیاز می‌گیرد. -- خسرو نقيبی

«عصباني نيستم» به عنوان دومين تجربه بلند رضا درميشيان، يك جهش چشمگير جسورانه و پيشنهادي تازه به سينماي اجتماعي اين دوران است كه به قدر كافي در اين سال ها به لكنت و محافظه كاري افتاده بود. از سر و روي فيلم مي بارد كه گرفتار سانسور و جرح و تعديل شده، ولي در همين نسخه كنوني نيز با اثر شناسنامه داري روبه رو هستيم كه ريتم و نگاه جاري در آن و آدم هايش با جامعه و مناسبات اين دوران همخواني دارند. -- جواد طوسی 

نوید فیلم، ما هستیم. در قابهایی بسیار خوب، نوید با ما حرف می‌زند. نوید خودمان را به ما نهیب می‌زند. نوید این منفعل بودنمان را نشان می‌دهد. نوید هشدار می‌دهد. نوید آینده‌ای نه چندان دور از ما را که ممکن است به آن برسیم، نشان می‌دهد. نوید درون ما را نشان می‌دهد. نوید تظاهر به عصبانی نبودن را نشان می‌دهد. نوید، حتی منفعل بودن خود را نشان می‌دهد. نوید، تمامی بی عرضه‌گی‌های ماست. نوید ظلم سیاست و جامعه به ماست. نوید، عاشق شدن‌های ماست. کارگردان، ما را خوب نشان می‌دهد، چون خودش از جنس ماست. -- فريد مسجدی

دوربين آرام گرفته و ديگر بي خودي رو دست نيست و خودنما. تدوين ادايي و عصبي كننده جاي آن را گرفته شخصيت پسره تا حدي در آمده. نسبت به بغض قدمي به جلو است. -- مسعود فراستی

«عصبانی نیستم» دومین فیلم رضا درمیشیان بعد از «بغض» است که جهشی بلند برای این فیلمساز جوان محسوب می‌شود. «عصبانی نیستم» چند گام رو به جلو در سبک و سیاق کارگردانی، پرداخت داستان و شخصیت‌ها و وامداری به واقعیت و بازسازی فضا و حال و هوای یک مقطع خاص است. فیلمی که بخصوص به واسطه ساختاری که برای روایت قصه و معرفی شخصیت‌ها انتخاب کرده تبدیل می‌شود به اثری منحصر به فرد که به شکل تمام و کمال در خدمت بازسازی فضای ذهنی قهرمانی است که با خود و زمانه‌اش درگیر است. -- سحر عصرآزاد

 در فیلم درمیشیان شاید بارزترین خصیصه این باشد که بسیاری از جوانانی که به تماشای فیلم می نشینند جنبه هایی از خود را در نوید می بینند... فیلم حتی فارغ از نشانه های معنایی و مفاهیم خود در فرم روایی نیز اثری کامل، دارای ریتمی مناسب و بدون هیچ سکته ای در روایت است. بازی بسیار خوب روان ویکدست بازیگران و در راس آنها نوید محمد زاده و باران کوثری احساس دیدن یک فیلم خوب و پرکشش را تا ثیثراژ پایانی در دل مخاطب گرم نگه می دارد.  -- هادی معيری نژاد